YÖRÜK KIZI

Yaşlandım
Baharı görünce Konya’da
Belki ömrümde ilk kez bu kadar çok telaşlandım
Gelecek baharı görememek korkusuyla
Görememek korkusuyla bir daha
Şimdi çiçekkırına dönmüş olan bozkırı
Görememek korkusuyla
Yunt Dağı’na yaslanmış
Çekik gözleriyle ovaya tepeden bakan
Çiçek bahçesi başlı
Karamanlı Yörük güzelini bir daha

Bunca yıl dolandım yazıda yabanda
Yolları eskittim
Tabanlık kalmadı tabanda
Ne akıllandım ne de duruldum
Vuruldum
Bir tas ayranını içtiğim Yörük kızına
Bir bahar günü
Tıpkı ondördümdeki gibi

Süt sağmıştı kovaları elinde
Eteğinin bir yarısı belinde
Rehin kaldım Sertavul’un yelinde
Bedelini ödeyecek yar da yok

Deli gönül haldan bilmez amansız
Geç vakitte mevsim dışı zamansız
Bir yangına yakalandı dumansız
Toroslarda söndürecek kar da yok