BÜTÜN HAYALLERİMİ SANA HAVALE EDİYORUM – II

Bütün hayallerimi sana havale ediyorum çocuk
Çocuk dürüstlüğüne
Ve de çocuk dayatmacılığına
 
Herkese iş bulacaktım
İşsiz babalar intihar etmeyeceklerdi
Kurşun sıkmayacaklardı kafalarına
Çocuklarıyla birlikte kuyulara atmayacaklardı kendilerini
 
Dilenciliği
Bu insanlık onurunun ayıbını
Yok edecektim
Kucağında bebeleriyle el açmayacaklardı
Tazecik gelinler
Merhamet dilenmeyeceklerdi
Köşe başlarında yol kavşaklarında
Beli bükük
Boynu bükük
Yetmişlik nineler
Yetmişlik dedeler
 
Ülkemin tüm çocuklarını okutacaktım
Meclistekilerin çocukları nerede okuyorlarsa
Holdingçilerin çocukları nerede okuyorlarsa
İşçi çocukları da orada okuyacaklardı
Onların kızları nasıl okuyorlarsa
Çarıklı çobanların kızları da
Kenar mahalle kızları da öyle okuyacaklardı
Töre kurbanı olmayacaklardı su gönüllü çağlarında
Yankesici, tinerci olmayacaklardı
Sokaklar tıka basa suçlulularla dolmayacaktı
Kadınlar kendilerini satmayacaklardı kerhanelerde
Kaldırımlarda müşteri beklemeyeceklerdi
Kılıç tutan
Saban tutan
Toprak tenli köylü çocukları kalem de tutacaklardı nasırlı elleriyle
Efendisiz efendi olacaklardı
 
Sevdam tomurcukta kurudu çocuk
Kederim büyüdü dağlarca
Yetmedi gücüm
Yetmedi ömrüm
Yaslarını tuttum yalnızca
 
Çiçeği açmış da tohum tutmamış
Tüfeği doldurmuş tetik çekmemiş
Yenik düşmüş gönlündeki bayrağı
Varıp gidip bir kaleye dikmemiş
 
Kaleleri düşman doldurmuş çocuk
Büyü artık
Yetiş artık
Sıra sende
Umut sende