İNSAN

  
 
İnsan severken güzeldir,
 Ey benim insan kardeşim
 Sevilirken güzel.
 Tarlada başağı
 Çiftte sabanı sev
 İnsanı sev insansan eğer.
 
İnsan gülerken güzeldir,
 Ey benim dünyalı dostum
 Güldürüken bir daha.
 Güle güle diyoruz ayrılırken
 Menziline güle güle varmaya,
 Kavuşunca hoş geldiniz hoş bulduk
 Kucak açıp sarmalanıp sarmaya.
 
İnsan yaşarken güzeldir,
 Ey insan oğlu insan
 Yaşatırken bin daha.
 Ölüm öldürenlere özgüdür,
 Çimlenmek için düşüyor tohum toprağa,
 Güneş doğmak için batıyor
 Doğmak için sabaha.
 
Osman Gökçe
Beritten Beri, 2008, İstanbul