GÜN BATIMINDA GÜNEŞ
Gün batımında güneş
Berit Dağı’nın karlarına vurduğunda
Karlar ne renk alır bilir misin?
Bilemezsin
Çünkü sen bunu hiç görmedin
Hiç rastlamadın ne benzeri ne de eşine
Gün batımında güneş
Berit Dağı’nın karlarına vurduğunda
Gel desem arkamdan gelir misin?
Gelemezsin
Çünkü çıplak ayaklarınla
Basamazsın harlanan karların ateşine
Gün batımında güneş
Berit Dağı’nın karlarına vurduğunda
Görüntün düşer gökkuşağı gibi
Karların kucağına
Ve koca Berit Dağı’nın karları dayanmaz da
Hasretinin cehennem sıcağına
Ben nasıl dayanırım bilir misin?
Bilemezsin
Çünkü ben, varlığı yoklukta bilenim
Çünkü ben, vuslata hasrette erenim
Gün batımında güneş
Berit Dağı’nın başında eğleş
Geliyorum o hiç ayrılmadığımız yere.
Osman Gökçe
Esendere Akardı, 2009
Bir yanıt yazın