BABAMDAN ANILAR-10-

Babamın çok türküsü vardı. Sesi de güzeldi, söylerdi. Köye her gittiğimde türkü çağırmasını isterdim. Beni hiç kırmadan çağırırdı. Çakır gözlerine bakardım. Islanır, ışıldardı. Duyguları yoğunlaşırdı. Babamın duyguları güzeldi, güzelliklereydi, iyiliklereydi. Gönül dünyası duygularının en çok yoğunlaştığı ve en sık çağırdığı türkü de aşağıdaki iki dörtlüktü. Bu türkünün bende kendi sesinden kaydı var. Ara sıra dinlerim, dinler dinler ağlarım. O bu türküyü söylerken iç geçirirdi. Sesi kısılır, incelir, bazen kesilir yeni baştan alırdı. Onun türküsünde aşk (bir görümlük bir tutku patlaması) idi. Konağın önünden geçersiniz bir kerecik görürsünüz boyunu.  Ondört yıl beklersiniz. Ondört yıl sonra bir daha görürsünüz boyunu, gülmez yüzünüzü güldürür. Aşk budur işte :

Çektiler sürü koyunu
Yandım dövünü dövünü
Konağın önünden geçtim
Bir kere gördüm boyunu
 
Ağam geldiğini bildirir
Böyükükten at kaldırır
Ondört sen’oldu görmezdim
Gülmez yüzümü güldürür
 
Osman Gökçe
04 Ekim 2016