BÖLÜK BÖLÜK

 
Çok çiçek vardı yaylamda çok
Toplar toplar saçlarına takardım
Sen bütün çiçeklerin toplamıydın
Onlarca tomurcuk yüzlerce tomurcuktun
Gözlerin çiçek bakardı
Yüzün özün çiçekti
Tüm çiçekler seni kokardı
 
Kardelendin
Karı delip bahara açan
Çiğdemdin en narininden
Mor sümbül
Çiçekleri ışıltılı navruz
Pembe menevşeydin
Dağlara kokular saçan
 
Yiyecek içeçek dediler
Yoldular
İlaç dediler
Yoldular
Tarlaydı otlaktı dediler
Yağmaladılar yokettiler çiçeklerimizi
Köklerini söktüler
Sattılar yaban ellere
Kuruttular dağlarımızı
Talancı ve yalancı beyinler
Paragöz beyinler
Miyop beyinler
 
Çok orman vardı yaylamda çok
Dağımın mezdası
Mezdaların hasıydı
Öyle eğri büğrü değil
Dimdik yükselir
Dosdoğru yürürdü gökyüzüne
Bir genç kızın kolları kadar da
Yumuşak ve esnekti dalları
Sen sallandıkça o dallarda
Yerinden fırlardı kalbim
Seni tutmak için havada
 
Saklambaç oynardık
Ağaçların arasında
Sıkı saklanırdın
Seni bulamam diye korkardım
Nefesim kesilirdi
Yakaladığımda saçlarından
Saçların ıpıslak sevda kokardı
Ellerin ardıç
 
Keven aralarında eşlerine öten
Aşık keklikleri vurdular
Coğrafyam aşksız kaldı
Salepleri söktüler
Orkide oldu salonlara sığındı
Sevgi köksüz kaldı
Reçine kokulu ormanları kestiler
Toprak çıplak
Toprak öksüz kaldı
Dereler kurudu
Sel yatağı oldu
 
Doğa bölük bölük
Ben bölük bölüğüm
Vurgun yedik
Yağmalandık bölük bölük
Yüreğimde
Zamansızlığa sakladım sizleri
Seni ve her şeyi
Yüreğim bölük bölük
 
Osman Gökçe
Bornova, 09.04.2017
 
Mezda : Göknar