GÖZLERİ KÖMÜR

 
Dağlarda doğdum büyüdüm
Ömrüm sahillerde geçti
Ama ben hep dağların türküsünü çağırdım
Küsmeyin bana martılar
Küsmeyin gümüş pullu balıklar
Ateşi başına vurmuş aşk kumsalları küsmeyin
Ben dağlarda kaldım
 
Oğlak Kayası’nın dibinde unuttum
Rüzgarlar çalar kavalımı şimdi
Rüzgarlar nefesim
Kuzular meler türkümü
Bir yamaçtan bir yamaca
Gider gelir
Kayalara çarpar çoğalır
Yankılanır ergen sesim
 
Anam kurusun diye sermişti
Yakasız gömleğimi ardıç dalına
Orada kaldı
Sırtım açık
Üşüyorum
 
Kazığı kar içine çakılı kara çadırın
Orta direğinde asılı duruyor çocukluğum
Yılkı atlarına biniyorum yeniyetmeliğimde
Tepikliyorum dere tepe
Düşüyorum
Ağlamıyorum
 
Keven arasından
Keklik uçuruyorum yamaçlarda
Sarp kayalarda kartal kanadına biniyorum
Turna teline gidiyorum Bağdat’a
Allı turna teleği topluyorum
Turna başlı sevgilime
Hiç olmayacak düğünümüz için
Küsmeyin bana mavi gözlü güzeller
Ben dağlarda kaldım
Gözleri kömür
 
Osman Gökçe
Bornova, 25.05.2017