ACAYIP İNSAN

ACAYİP İNSAN

Ben acayip bir insanım
Acayip güler acayip ağlarsınız
Acayip şaşar acayip kızarsınız
En çok da kendinizi bulursunuz
Acayipliklerimde

Tilki kadar kurnazım örneğin
Siz tavuk kazanırsınız ben yerim
Koyun kadar inek kadar da bönüm
Süt toplarım memelerimde
Siz sağarsınız
Aç kalır yavrularım

Serçe gibi korkağım örneğin
Söğüt dalı gölgesinden ürkerim
Bir çocuğun küçük bir sapan taşına yenilirim
Ama bombalar patlar
Kurşunlar yağar
Koşarım üzerlerine
Gözüm kapalı
Ölürüm
Öylesine de yiğidim

Acayip bir yüreğim var
Sevdalanınca Allah’ına kadar severim
Ama emme basma tulumba gididir benim yüreğim
Sevda dolar kin boşalır
Kin dolar sevda boşalır
Bir kurşun kesmez hıncımı
Bir şarjör kurşun sıkarım sevgilimin bağrına

Boynunu bükse bir çocuk
Boynum bükülür
Gözlerim dolar
Öylesine yüreğim yufka
Ama öylesine acımasızım ki
Söyleyemem
Yanar bir yanım
Dilim kopar
Damarlarımda kurur kanım

Her türlü karşıtlığın odağıyım
Yanlışsız hiçbir doğrum
Çirkinsiz hiçbir güzelim yok
Çelişkiler yumağıyım
Bir peygamberi çarmıha gererim
Ama bir başka peygamber için
İnanç eri Nesimi’nin
Derisini yüzerim

Hani insan
En mükemmeli idi yaratılanların
Ben insan mıyım
Yoksa insan bu mu
Hangisi doğru
Tanrı yalan söylemez
Yoksa söyledi mi

Osman Gökçe
09.07.2018