AYAKLAR

AYAKLAR

Denizden çıktım
Uzandım uzun oturağa
Sırtımı yasladım arkalığa
Ayaklarıma
Ayak parmaklarıma baktım
Yerinde duruyorlardı
Gür bir sazlıkta ten rengi kamışlar gibi
Düzgün ve sevimliydiler
Hoşuma gitti
Güldüm
Mutlu oldum

Ama anında bir şimşek çaktı
Bir mayın patladı
Bir bomba patladı beynimde
Yanımdakiler toprağa
Ben Gata’ya düştüm
Büyükler geldiler
Basınla birlikte
Beni öptüler övdüler
Gururumu okşadılar
Fotoğraflarım çekildi
Gazetelerde çıkacak
Güldüm
“Vatan sağ olsun” dedim

Artık ayaklarım yok
O ten rengi
Kamış gibi düzgün parmaklarım yok
Toprağa düşen
Ve de “Vatan sağ olsun” bile diyemeyen
Arkadaşlarım da yok
Birlikte gülelim mi

Osman Gökçe
04 Ekim 2018
Kahramanmaraş