KIRMIZI IŞIKTAKİLER-BİR-

KIRMIZI IŞIKTAKİLER
-BİR-

İlkin, tarlasında doğduğu
Firezlerinde dikenlerinde
Yabanlarında yalınayak
Tabanları kanayarak
Büyüdüğü köyünde
Arkadaşları arasında
Gözü bağlı
Düşe kalka koşan
Diğerlerinin neşesi
Hep o idi oyunun körebesi

İlk gittiği okulda
Okulun en uzaktan gelen öğrencisi
Altı delik
Çamurlu ayakkabısı
Islak çorap
Soğuktan uyuşmuş parmaklar
Kızarmış kulaklar
Yüzüne ayaz çarpmış
Sümüklüsü sınıfın
Otururdu yüreğine
Arkasızlık yarası
Oturturlardı
Hatırlıların çocuklarını en önlerde
Onunki sınıfın en arka sırası

İlk olarak ayrılan okuldan
Diplomasız mezun
Küskün ve hüsran
Baca kurumları düşer gönlüne
Geçim derdi biner boynuna
Aileye katkı
Ekmek parası
Elleri açık arabalara uzanır
“Abi” der
Kırmızı ışıklar sırası

Mahallede
-Mahalle denirse
Ailecek içine istiflendikleri
Bahçe kenarındaki
Barakanın semtine-
Kırmızı Işık Çocuğu derler ona
Onun bunun çocuğu der gibi
Nesebi gayri sahih

Arabalar durur trafik ışığında
Her markadan her kalitede
Sürücüler var direksiyonlarda
Her soydan her soptan bin bir tiynette
Kimi acır üç beş kuruş verir
Kimi “Çek ellerini” der azarlar
Eli havada kalır
Elinde bir paket kağıt mendil
Boynu eğilir
Başı önüne düşer

Öğrenci servisleri geçer önünden
Çocuklar geçer güle oynaya
Aklı geçer geçen yıllara
Gözü yumulur
Okul zili çalar uğuldayan kulaklarında
İçine ağlar
İçine bağırır
Öfkesi dinmez köpürür
İçine dışına
Ana avrat küfreder
Doğduğuna pişman
Her şeye ve herkese düşman
Bir çocuk büyür

Osman Gökçe
31.12.2018