SOKAKLARIN DİLİ

SOKAKLARIN DİLİ

Köşe başları
Kaldırımlar
Trafik ışıklarının önleri
Yorgun ve güçsüz
Yarı canlı kımıldayan
Yarı canlı bedenleri
Sokaklara açık
Titrek elleri
Kimseler görmemiştir
Görülmemiştir güldükleri
Gülmeyi bilmezler
Hüznü bile unutmuş yüzler
Önlerinden geçeriz
Kimimizin yüreği titrer
Kimimiz bakmayız
Görmeyiz bile

Aynı süreçte doğdular
Diğer yurttaşlar gibi
Aynı coğrafyada büyüdüler
Diğer yurttaşlar gibi
Ancak aynı şeyi yaşamadılar
Diğer yurttaşlar gibi
Koca bir roman her biri
Koca bir roman kahramanı
Yenik
Kusursuz
Koca bir kitap
Yazılmamış
Okursuz

Her sahnede varlardı
Her kavgada dövülen
Her kurşunda vurulan
Ölen onlardı
Nice bir yıllar
Düşüp düşüp toprağa
Kalktılar kolları kanatları kırık
Ayakta kurudular
Kuruda kalmış susuz ağaçlar gibi
Düşüp düşüp nice bir yıllar
Nice bir tuzağa
Nice bir ağa
Dayandılar
Vurgun yemiş süngerciler gibi
Çıktılar son durağa

Düzencilerin düzeninde
Paylaşılırken nimetler
En büyük payı
Yaslanıp da göktenciliğe
En büyük düzenci alırken
Onlar da
Çöp toplamacılığından
Terfi ettiler dilenciliğe

Saraylar sağır
Konaklar köşkler kör
Devlet uzak
Gemisini yüzdürenler
Kurnaz ve korkak
İnsanlık yitik
Başını alıp gitmiş
Duymazlar
Görmezler
Bilmezler

Vicdan
En temiz en haklı duygular tahtı
Sen duy
Sen gör ve anla
Sen de anlamazsan kimler anlar
Kimler bilir
Gittikleri her yol kırmızı ışığa çıkan
Saçı sakalı birbirine karışan
Şu kirli adam
Yaşmağı ile burnunu silen
Şu yaşlı kadın
Sokakların dilidir

Osman Gökçe
12.03.2019