İNSAN

İNSAN

İnsan severken güzeldir,
Ey benim insan kardeşim
Sevilirken güzel.
Tarlada başağı
Çiftte sabanı sev
İnsanı sev insansan eğer.

İnsan gülerken güzeldir,
Ey benim dünyalı dostum
Güldürürken bir daha.
Güle güle diyoruz ayrılırken
Menziline güle güle varmaya,
Kavuşunca hoş geldiniz hoş bulduk
Kucak açıp sarmalanıp sarmaya.

İnsan yaşarken güzeldir,
Ey insan oğlu insan
Yaşatırken bin daha.
Ölüm öldürenlere özgüdür,
Çimlenmek için düşüyor tohum toprağa,
Güneş doğmak için batıyor
Doğmak için sabaha.

Osman Gökçe
Beritten Beri, 2008, İstanbul