BİR EV BİR ÇOCUK

BİR EV BİR ÇOCUK

Yıkık dökük bir bina
Damının süyükleri sökük
Yağmur suları doluyor içine
Duvarın dibine oturmuş bir çocuk
Gülerek bakıyor yüzüme
Onu mutlu etmek için
Gülmeye çalışıyorum
Utanıyorum
Gülemiyorum

Çorapsız ayağında plastik bir pabuç
Bir eliyle tekiri seviyor
Bir elinde çökelekli yufka dürümü
Uzatıyor bana doğru günahsız elleriyle
Teşekkürüm boğazıma düğümleniyor
Küçük bir parça koparıyorum ucundan
Gülüyor mutlulukla
İnsanlığım ağlıyor
Gülemiyorum

Dedesinin dedesi bedel ödedi
Vatan millet din uğruna
İngiliz destekli isyancı Zeydiyyelerle savaştı
Yemen’de kaldı
Huş Köprüsü’nden mi uçtu
Çöllere mi düştü
Bilinmez
Gidenler gelmedi
Ezberledim ağıtları
Gülemiyorum

Babasının dedesi ve kendi dedesi de bedel ödediler
Vatan millet din uğruna
Karadağ’da Sirbistan’da savaştılar
Bulgarlarla Yunanlarla vuruştular
Balkanlarda kaldılar
Viran dağlarda şimdi
Ormanların uğultusunda hasretleri ağıt yakıyor
Duyuyorum
Gülemiyorum

Babası bedelli olamadı
O da ataları gibi ödedi bedeli
Bedelli olamayan
Canları ile bedel ödeyen
Atalarından ve babasından
Önünde Türk Bayrağı asılı
Bu toprak damlı ev kaldı ona

Büyü çocuk
Büyü küçük koçak
Umut sensin
Güneş senden doğacak

Osman Gökçe

Zeydiyyeler : Şîanın kollarından On İki İmam’ın dördüncüsü Zeynelâbidîn’in oğlu Zeyd’e bağlı olan ve Osmanlıyı “Sarıklı kafir” olarak nitelendiren Zeydi mezhebine bağlı Yemenli isyancılar.