AĞLAMA ÇOCUK

AĞLAMA ÇOCUK
I
Ağlama çocuk
Ağlama öyle feryat figan
Yangına düşmüş gibi
Sen ağlarsan ben yanarım
Kerem yanar
Aslı saçlarından tutuşmuş gibi
Ağlama kurbanın olam

Ağlama çocuk
Ağlama öyle hıçkıra hıçkıra
Sen ağlarsan
Kaynaklar kurur
Dereler, nehirler akmaz
Denizler çekilir
Hayat durur
Ağlama kurbanın olam

Ağlama çocuk
Ağlama öyle içini çeke çeke
Sen ağlarsan
Yıldızlar söner
Ay batar
Güneş doğmaz olur
Parçalanır gökyüzü
Parça parça başıma dökülür
Ağlama kurbanın olam

Ağlama çocuk
Ağlama öyle sessizce
Başını göğsüne gömüp
Küskün küskün
Sen ağlarsan yapraklar yeşermez
Çiçekler açmaz
Dallar meyveye durmaz
Aç kalır bunca insanlar
Ağlama kurbanın olam

II

Ağlama çocuk
Ağlama öyle sümüğünü akıta akıta
Sen ağlamayasın diye düştüm gurbete
Kaldırım taşlarını yastık yaptım
Yorgan yerine ayazlı gecelere büründüm
El kapılarında süründüm
Hasret gittim memlekete
Ağlama çocuk vur beni

Ağlama çocuk
Ağlama öyle öksüz beşik gibi
Sen ağlamayasın diye
Gece vardiyalarında çürüdü ömrüm
Zehir kusan fabrikalarda
Havasız kömür galerilerinde
Yerin yüzlerce metre dibinde
Yerin yüzlerce metre dibine gömdüm
Gençliğimi, gençlik hayallerimi
Ağlama çocuk vur beni

Ağlama çocuk
Ağlama öyle boynunu büke büke
Sen ağlamayasın diye
Müdürün kahrını çektim
Nice haksızlıklara boyun büktüm
Öyle günlerim oldu ki
Çekildim duvar diplerine
Gözden uzak doyasıya göz yaşı döktüm
Deryalar doldu
Ağlama vur beni

Ağlama çocuk
Ağlama öyle el elinde kalmış gibi
Bana çocukluğumu yaşatma yeniden
Sen ağlarsan gene vururum bıçağı bin yerinden
Düşerim damlara
Daha çok ağlatırlar seni
Ağlama çocuk vur beni

III

Ağlama çocuk
Ağlama yalvarırım
Sen ağlamayasın diye
Tarlalarda çapa yaptım
Kızgın güneşin altında
Elçinin tecavüzüne uğradım
Ağa ahırda kirletti beni
Kimseciklere diyemedim
Ağlama dayanamam

Ağlama çocuk
Ağlama kölen olam
Sen ağlamayasın diye
Kötü yollara düştüm
Kendimi sattım
Meyhanelerde meze oldum sarhoş sofralarına
Tiksine tiksine
Ağlama dayanamam

Ağlama çocuk
Ağlama kulun olam
Sen ağlamayasın diye
Çektim kuma kahrını
Adet halini alan koca dayaklarını
Kaynana zulmünü
Kaynata saldırganlığını
Sabahsız gecelerde tükettim özümü
Ağlama dayanamam

Ağlama çocuk
Ağlama öyle umutsuzca
Sen ağlamayasın diye dayandım
Ölüme
Açlığa
Zulüme
Sen ağlarsan ben biterim, dizim tutmaz, yıkılırım
Senden aldım bütün gücümü
Ağlama dayan
Seninle birlikte alacağım hayattan öcümü
Birlikte çıkacağız güneşli günlerin yolculuğuna yürüyüşüne
Bu karanlık bitecek
Az kaldı
Şafak söktü sökecek
Ağlama dayanamam

Osman Gökçe,04.01.2008