EZİNE’DE AŞK

EZİNE’DE AŞK

İsterik kahkahalar yükselirdi bekar odamızdan
Ve çamaşır suları kokardı sokaklarımız
Bir açılır bir kapanırdı karşı evin pencereleri
Perdeler sallanırdı camların arkasından
Bir kadının soyunuşunu seyrederdik geceleri
Nefesimiz kesilirdi

Yıldızlı yıldızsız çok geceler tanık oldu
Gözlerimize bir iğne gibi batan uykusuzluğumuza
Gündüzleri hep bir evvelki karanlığı özlerdik
Karanlıklar darılmasın saygısızlığımıza

Kuş seslerine karşı neşemiz
Tan yerleri gibi vaadimiz vardı
Coşkundu ilkbaharlarca hevesimiz
Ve ayrılık deyince gözlerimiz dolardı

Her neyi varsa da yaşantımızın
Bir batı kasabasında
Zeytin dallarına asılı kaldı
Varsın günah olsun işlediklerimiz
Sevabını zeytin ağacı aldı