BİR ADAMLAR

BİR ADAMLAR

Bir adamlar
Bir adamlar vardı
Dağdan dağa aşarlardı
Yayan yapıldak
Her çağrılışta koşarlardı
Can borcu derlerdi
Yorulduk yıldık demediler
Ölümü dinlemediler

Çıkarcılar çöktü
Ulu düşlerinin gırtlaklarına
Soluklarına yapıştı
Can damarlarına yapıştı
Onlar cephe gerisinde korunakta
Kurakta
Av için pusudaydılar
Vurulmadılar kırılmadılar
İyiler ataş hattında yanarken
Irza düşman oldular
Mala kondu kötüler
Mülke kondu kötüler
Üne kondu kötüler

Bir adamlar
Bir adamlar vardı
Savaşırlardı
Dış saldırganları
Yendiler
Bitiremediler
İçte Ortaçağ çürüğü kafaları
Şeytancı çıkarcıları
Yarım kaldı işleri bir adamların
Ardılları sıra bizdedir dediler
Nöbete girdiler
Paylarına
Dağlarda şehitlik
Tarlada ırgatlık
Fabrikada işçilik düşenlerle yola koyuldular

Geçmişin cephe gerisi kahramanları da
Güncelleştiler
Daha da
Kurnazlaştılar
Acımasızlaştılar
Kural değişmedi
Arkalarına alarak kutsallıkları
Kutsallık algını alıkları
Ve dahi
Egemen erkleri
Rantçılığın soygunculuğun
Vurgunculuğun egemeni
Başkanı başustası oldular
Yine ırza düşman oldular
Yine mala kondu kötüler
Yine mülke kondu kötüler
Yine üne kondu kötüler

Başaramadımın
Özrü yoktur akıl için
Gönül için
Yol bulunamadıysa bu güne dek
Yol yok demek değildir
Omuzla bayrağını
Düşenden al
Düşerken ver geriden gelenlere
Yol mutlaka bulunacaktır

Osman Gökçe
06.12.2020