SENİN DE BİR YELİN OLSUN

SENİN DE BİR YELİN OLSUN

Bir Deli Haydar vardı
Gerence Koyu’nda
Deli bir rüzgar
Bir de ben
Deli Haydar dağdan eserdi
Bense gönülden

Berit Dağı’nın başında çiçeklenen
Elbistan Ovası’nda
Buğday başaklarıyla tozlaşan
Oradan da
Ege’ye düşen
Gönül yeli
Aralıksız hız kesmeden
Eserdi deli deli
Deli Haydar’dan da deli

Yaz demezdi kış demezdi
Bahar bilmez güz bilmezdi
Gündüzleri düşüncelerimi yorar
Geceler boyu
Harman savururdu bulutların üstünde
Haram ederdi uykuyu

Ama olsun
Ben kendimden usanmadım
Ben delimden usanmadım
Ben yelimden usanmadım
Al artık
Al da paylaşalım
Senin de bir delin olsun
Çiçek diye tak başına
Al da doldur yelkenlerini
Senin de bir yelin olsun
Birlikte açılalım denizlere

Osman Gökçe
Sabah Gülü, Zeus Kitabevi, 2014, İzmir