KÖYLÜ KIZI

 
Şimdi bütün kalbimle sevdanı duyuyorum
 Nemli kirpiklerimle içerimde bir sızı
 Düşlerimde her gece kolunda uyuyorum
 Gözümde ilahlaştın mazideki köy kızı
 
Gönlümde senin sevgin, günden güne artıyor
 Ruha akseden rengin benliğimi yırtıyor
 Bir gurup vakti gibi kızıllığın örtüyor
 Pembeleşen yanağın dünden daha kırmızı
 
Bilmem hatırlar mısın pervane döndüğümü
 Gençlik rüzgarlarıyla parlayıp söndüğümü
 Saçlarınla örülmüş aşkın bu kördüğümü
 Boğulacağım, ömrün düşecektir yıldızı
 
Bir gün akşam görünce kınalanmış elini
 Bir sahanda dikili gelinlik kandilini
 Daha manalı buldum karalı mendilini
 Ben de yeni anladım alında karamızı
 
İkimiz karşılıklı filizlenmiş fidanız
 Kavuşmadan ayrılan Kerem'le Aslıhan’ız
 Bu yasak aşkımıza gönderilmiş kurbanız
 Neyleyim yenik düştük kadere köylü kızı
 
Osman Gökçe Beritten Beri, 2008