GURBET EL
Ağlattığın bir ben miyim hasretle
Bir ümide aldanarak gurbet el
Başta sevda gönüllerde mihnetle
Mecnun gibi dolanarak gurbet el
Kimsesizim yuvasızım çöllerde
Derelerde tepelerde bellerde
Kadir bilmez kıymet bilmez ellerde
Her köpeğe dalanarak gurbet el
Benim ömrüm gurbet elde bitecek
Biri alıp diğerine satacak
Bir gün beni bir çukura atacak
Kara yere belenerek gurbet el
Osman Gökçe
Beritten Ber., 2008
Bir yanıt yazın