Skip to content
Prof. Dr. Osman GökçeBu sayfa ulusumun, ülkemin, devletimin ve tüm insanlığın yararına olduğuna inandığım bilgilerimi, deneyimlerimi, düşüncelerimi ve duygularımı ilgilenen herkesle paylaşmak, tartışmak, geliştirmek ve böylelikle doğrularda, güzelliklerde ve iyiliklerde hep birlikte buluşarak çoğaltmak ve bütünleşmek için açılmıştır. Prof. Dr. Osman Gökçe
  • Ana Sayfa
  • Yazılar
    • Güncel
    • Anılar
    • Öyküler
    • Tarım
    • Ormancılık
    • Çevre
    • Genel
  • Yayınlar
    • Makaleler
    • Bildiriler
    • Kitaplar
  • Şiirler
    • Şiir Seçkisi
  • Ericek
  • Duyurular
  • Fotoğraflar
  • İletişim

BİR ÇOCUK AĞLIYOR BABASINA

8 Haziran 2016 0 comments Article Şiirler
 
I
Sarayda saltanat
Firavunlar özentisinde
Firavunlara inat
Bir noksansız devam ediyor
 
Sarayın gerilerinde
Eli yüzü kirli bir adam
Çöp bidonlarını karıştırıyor
Eli çöp bidonunda
Aklı sarayda
Adamın aklı çok karışık
 
Karşı inşaatta bir işçi
Ya sabır çekiyor
Çakamıyor çakılacak yere
Çakıyor çiviyi kendi kafatasına
Ha bire ha bire
Vuruyor çekici
 
Bombalar patlıyor
Salâlar veriliyor
Bir çocuk ağlıyor babasına
Kimseler duymuyor
Kimseler görmüyor
 
II
Bilmem kaç binlik salonlarda
Kesesinin ağzı açık
Agelli, fistanlı  Arap şeyhleri huzurlarında
Nikahlar kıyılıyor
Düğünler yapılıyor
Kuş sütü de eksik değil
 
Aylardır maaşları verilmeyen
Bebekleri kundakta
Kömür kaderli
Kömür işçileri
Kömür kenti Zönguldak’ta
Galerilere kapattılar kendilerini
Ölümle sözleştiler
 
Galeri önünde
Oğlu galeride bir dede
Avurdu çökük
Çukur gözleri delikte
Umudu bekliyor
Kömür dayanmaz
Kömür karası yasına
Titrek ellerine yapışmış
Bir çocuk ağlıyor babasına
Kimseler duymuyor
Kimseler görmüyor
 
III
Meydanlar kalabalık
Meydanlar nutuk çöplüğü
Hak arayanlara yasak
Bindirilmiş kıt’alara
Alkış çavuşlarına hak
Din iman umut pazarı meydanlar
Cennetin anahtarı satılır
Nurlu ufuklar satılır
Müreffeh Türkiye
Demokrasi
Özgürlük
İnsan hakları satılır
En albenilisi de malların
Mili iradedir
O da satılır
Bu pazarda yok yok
Müşteri dersen çok mu çok
Kapış kapış
Alan alana
 
Bayrak yırtılıyor
Bayraktan utanıyorum
Sınırlar kevgir gibi
Geçen geçene
Sınırlardan utanıyorum
Kürt Türk diye
Alevi Sünnî diye
Bilmem daha ne diye ne diye
Bölmüşler milleti
Milletten utanıyorum
 
Kentler içerden dışardan kuşatmada
Sokakları hendek
Hendekleri dinamit dolu
Gümbür gümdür patlıyor
Mehmetler Memolar
Söğüt dalı gibi düşüyorlar
Uzanıyorlar kara toprağa
Ölsün ulan ölsün
Ne de olsa
Siz insansınız
Onlar değil
 
Bir kadın bayrak asmış kapısına
Kırık dökük bir hanenin
Oturmuş ağıt yakıyor kocasına
Bayrağa sarılmış tabutu öpüyor
Bir çocuk ağlıyor babasına
Kimseler duymuyor
Kimseler görmüyor
 
Toprak dilsiz
Su sağır
Gökyüzü kör
Ülkem sen hepten kör mü oldun
 
Osman Gökçe
07.06.2016
 
 

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Son Yazılar

  • YANIK KOKUSU
  • EVRENSEL BAYRAM
  • ZERKA
  • SOSYALLEŞME
  • SABAHIM ÇALINDI

Kategoriler

  • Anılar
  • Bildiriler
  • Çevre
  • Duyurular
  • Ericek
  • Genel
  • Güncel
  • Güncel Yazılar
  • Kitaplar
  • Makaleler
  • Ormancılık
  • Öyküler
  • Şiir Seçkisi
  • Şiirler
  • Tarım
  • Yayınlar
  • Yazılar Çevre

Copyright Prof. Dr. Osman Gökçe 2025 | Theme by ThemeinProgress | Proudly powered by WordPress