BERİT DAĞI ÇOCUKLARI
BERİT DAĞI ÇOCUKLARI I Berit Dağı çocukları Çok şeyden de habersizdir çokları Cep telefonları yok Tabletleri yok İnternet bilmezler Gazete dergi Kütüphane Tiyatro sinema Düşte bile görmezler Ağaçlara tırmanırlar Dallarda sallanırlar Çıkarlar tepelere Taş atarlar karşı yamaçlara Yarışırlar Kim daha uzağa atıyor diye Kayaların en yükseklerine Kartal gibi konarlar Afşin Elbistan ovasına Uçaktan bakar gibi
VAROLUŞTAN BERİ KADIN
VAROLUŞTAN BERİ KADIN I Havvalar Havva olduklarından beri Havva’dır Kutsal yaradılış söylencesinde Havva yan üründür İlk peygamber Adem’in Kaburga kemiklerinden yapılmış Tanrı’nın Aden Bahçesi’nde Adem’e yoldaş ve yardımcı ikincil kimlik Alt kimlik olarak yaratılmıştır Bu tanrısal hikmet Havvaların ilk varoluşları Ve de İlk vuruluşlarıdır Şimdi değil Dün değil En baştan vurulmuşlar Cezalandırılmışlar Okla kılıçla değil
UR KEKLİĞİ
UR KEKLİĞİ Her kar yağışında karşıki dağlara Yüreğim tutuşur Bir yangın yerine döner Avcıların neslini tükettiği Ur kekliği öter Kapıkayası’nda Başını göğe kaldırarak çığlık çığlığa Oturup dinleyesim gelir Kurşun yetişmez hızına Eyvah uçup gitmiş Bir çift söz yankılanır Karaardıcın ardından Pınar şırıltısında Delisin der bana Duyarım Düşünürüm Eyvah akıllanmışım Bir çift yağmurlu göz bakar Kamalak’tan
GÜNEŞİN KIZI-II-
GÜNEŞİN KIZI-II- -Tülay’a- Gönlümün bir yağmurlu gününde Birden bir çiçek açmıştı Dulup Dağı’nın önünde Sarı saçlı güneşle birlikte tepelerden El ele tutuşarak sen doğmuştun Anasının yağmur gözlü oğlunun Yağmurlu yüreğine Baharı getirmiştin O baharım solmadı Çiçeğim solmadı O sarı saçlı güneş El ele tutuşarak seninle Her gün yeniden doğuyor Anasının yağmur gözlü oğlunun Islak yüreğine
ERİRİM
ERİRİM Bana Neler Neler geçti deme Eririm Eririm sonra Bana Okul çıkışı Atatürk Caddesi’nde Beyaz yaka siyah önlükle Dünyanın bu en güzel giysisi içerisinde Aklın arkada yürürken Yüreğin fırtınada Akdeniz gibi köpürürken Dönüp dönüp el salla Sahada voleybol maçında Ben uçar gibi gerinip çivi çakarken Vururken topa Havaya zıpla Sesin yettiğince bağır Adımı söyle Yaşa
SABAHA SÖZLÜYÜM
SABAHA SÖZLÜYÜM Belli olmaz benim işim Benim gidişim Bilinmez Ne zaman nerede ve nasıl olacak İsterim ki şafak sökmeden olsun Güneş doğmadan olsun Güneş doğarsa gidemem Sabaha sözlüyüm İhanet edemem Güneşle demişti Günbatımında giderken Güneşle gelirim demişti Sesini çıkınlayıp kulağıma astım O sesle uğurluyorum güneşi her akşam O sesle uyanıyorum güneşe her sabah Sesin sahibini
YILBAŞI İKİ BİN YİRMİ
YILBAŞI İKİ BİN YİRMİ Bir şiir sunmak istiyorum bu yılbaşında Bencileyin bu yaşında Hâlâ şiir okuyan Şiir yazan Şiir yüreklilere Yolda yolakta Parklarda kuru bir bankta Evde sofra başında Ya da İş peşinde iş başında olanlara En çok da Eksi kırklarda Sınır içi, sınır ötesi dağlarda Tetikte parmağı Yüreğimde Ölüme saklı duran Sevgilisine yazıp gönderemediği
GÖNÜL ZAMAN DIŞIDIR
GÖNÜL ZAMAN DIŞIDIR Akasyalar salkım salkım çiçekte Göy ekinler göveriyor göcekte Yaz geliyor hasat harman zamanı Hani biz de olacaktık biçekte Okul dedik meslek dedik yürüdük Biz bizi hep bir sonraya sürüdük Sabır çektik dilek tuttuk tutuklu Taş çatladı bent patladı ne gördük Kovalasam kuşu tutar sanırdın Kıskanırdın çıra gibi yanardın Bir umuda bel bağladık
AŞKIN KULLUĞU
AŞKIN KULLUĞU İyi ki sevdim seni Sende yaşadım ve sende anladım Aşkın kulluğunu Tapınağın nerede Tanrının kim olduğunu İyi ki terkettin beni İyi ki dayandım sensizlikte Seninle olmaya Öğrendim böylece Kafdağı’nın aşılmazlığını Eyüp’ün sabrını Ve de İlâhelerin ulaşılmazlığını İyi ki varsın yine de Kendi yerinde Osman Gökçe
REKLAMCI DİNDAR
REKLAMCI DİNDAR Namaza tellalla çağrılır gider Orucu davullu zurnalı eder Derdi kurban değil reklamı sever Meydana akıtır kurban kanını