BELİKLER
Yazdığım her mısra saçından bir tel Başımdaki sevda mor beliklerin Geceleri rüya gündüz muhayyel Beni hülyalara kor beliklerin Peri kızlarından miras mı kaldı Huri kızlarından örnek mi aldı Kalbimi aşk denen sahraya saldı Neler etti bana sor beliklerin Bugün yine gördüm seni düşümde Bir başkalık vardı bu görüşümde Ellerin boynumda başın döşümde Kaküle karışmış tor beliklerin Osman GökçeBeritten
TUT ELİMDEN ÇOCUK
Tut elimden çocukEllerimi bırakmaYollara yalnız başına çıkmaArabalar ehliyetsizVururlar seni.Kaldırımda yalnız başına yürümeİnsanlar tıynetsizÇarparlar seni. Tut elimden çocukTut elimden sımsıkıBilemezsinBir başka felakettir başımızdakiParkta gelir, bahçede gelir, okulda gelirEşinden, dostundan, yoldaşından gelirKardeşinden gelir.Bakmazlar çocukluğuna, bakmazlar masumluğunaKıyarlar sana. Tut elimden çocukSarıl bileklerimeSana birşey olmasınÇocuk yüzün solmasınKurşun dökülür yüreklerime.İki yüzlüler, on iki yüzlüler, bin bir suratlarKandırırlar seni.Özü insan, sözü emek olmayanlarla
YOL OLMUŞ YOLLAR
Yol olmuştur diye yola gidenlerHer yol olmuş yolu doğru mu sandınGerçeği bilerek inkar edenlerHerkesi kandırdı sen de inandın Asırlardır sürer aldanışlarınOnca yalanlara inanışlarınDüşünceyi tümden suya mı attınAhrete mi kaldı cümle işlerin Yandın öyle ise çıralar gibiDert üstüne derdi sıralar gibiDert verenler neden derman versinlerKendi kendisini yaralar gibi Ara da kendin bul derde dermanıHiç kimseciklerden alma fermanıİnanma önde giden
İNSAN
İnsan severken güzeldir, Ey benim insan kardeşim Sevilirken güzel. Tarlada başağı Çiftte sabanı sev İnsanı sev insansan eğer. İnsan gülerken güzeldir, Ey benim dünyalı dostum Güldürüken bir daha. Güle güle diyoruz ayrılırken Menziline güle güle varmaya, Kavuşunca hoş geldiniz hoş bulduk Kucak açıp sarmalanıp sarmaya. İnsan yaşarken güzeldir, Ey insan oğlu insan Yaşatırken bin daha. Ölüm öldürenlere
KAPI BİR KOMŞULAR
Kapı bir komşu doğdular, Kendi ellerinde olmadan. Kapı bir komşu büyüdüler, Büyüdüklerinin farkına varmadan. Kapı bir komşu sevdiler birbirlerini, Çocuksu aşklar içinde, ergen düşler içinde. Kapı bir komşu beslediler hayallerini, Uyandılar ak sabahlara sıcacık gülüşler içinde. Gün geldi, kapılar kapandı kapı bir komşulukta. Yel savurdu, sel götürdü tüm hayalleri, tüm düşleri. Kapı bir komşular kayboldular bir amansız
SABAH
En çok sabahı sevdim ben. İnek sağmaya ahıra giden Ezgilerini anamın, Karanlık gecelerdeki Aydınlık düşlerini bacılarımın, Gürül gürül Kuran okuyan seherde Babamın sesini, Yüzümü okşayan Uykulu nefesini Can yoldaşımın, Ve tazecik bir gelin gibi Sevdim sabahı. Ben en çok sabahı sevdim. Ötüşünü kuşların, Doğuşunu güneşin,Düğün yerine gider gibi Tarlaya giden, Toprağı al yanaklı meyve eden Köylülerimin
AŞKA DAİR
Aşka düşerse yolunuzBenden de selam söyleyinBir tanıdıkmış dersinizYeter Ama ona kim olduğunu sormayınNe olduğunuNasıl olduğunu sormayınO da bilmezO bu konudaBenden de cahilBin beter Aşk dediğin nedir kiBir Zümrüdü Anka kuşuYaşamın en belalı yokuşuEn zor sorusudur sınavınBilinmez ki Örneğin aşk matematik değildirHesaba gelmezFormülü yokturÇıkarırsınÇıkmaz gönlü olmadanGirdiği yerdenToplarsın toplanmazDağınık yaşarÇarparsın çoğalmazBölersin azalmazAşk dört işleme sığmaz Örneğin gün ortasındaKasaba lokantasındaYarım kuru çek
HASRETİN OLAM
Kapınızın önünden akan çay olam, Akam akam, akam da gidem, Hasretin olam. Damınızın üstünde doğan ay olam, Aşam aşam, aşam da gidem, Gurbetin olam. Bir sonbahar bahçesinde, Son açılan gülün olam, Yolam yolam, yolam da gidem, Hasretin olam. Bekar kızın bohçasında, El değmemiş şalın olam, Solam solam, solam da gidem, Gurbetin olam, Hasretin olam, Dünyalığın olamadım, Ahretin olam. Osman
HENTİFLENMİŞ
Hentiflenmiş üzüm tanesi gibiyimSeyyar satıcının tezgahındaGeziyorum sokak sokak mahalle mahalleAlan yokSatıcı üzgünBen üzgünüm Oysa satıcı ve benSabah erkendenNe umutlarla çıkmıştık yolaBesmele çekerekDualar okuyarakPazar olaPazar ola diyerekSelamlar vererek sağa sola HeyhatBir tezgahta bir ömür geçtiUmutlar yaşlandıDualar dul artıkTezgah kırık dökükTezgahtar solukTezgahın malı pul artık Osman GökçeBornova, 09.01.2013
NEDEN
Dağlar duruyor amaDenizler duruyor amaAsırlardır yerli yerindeGökyüzü duruyor amaBen neden durmuyorum Hani topraktan yaratılmıştım ben deAslım topraktıAsya’da Avrupa’da Amerika’daBütün kıtalardaTüm topraklar duruyor amaBenim toprağım kime gerektiBen neden durmuyorum Hani en seçkin yaratıktımEn üstün en onurlu bendimYerler gökler yüklenmeyince emanetiBen yüklenmiştim haniHani Hazreti insandımAllah’ın halifesiydimBir suretiydim O’nunO duruyor amaBen neden durmuyorum ÖlümBu muydu ödülüm Bornova, 24.03.2014