ÖKELİK
ÖKELİK Anlatamamışsın anlamamışsa Sen sana söylemiş sen anlamışsın Dinletememişsin dinlememişse Sonra da her şeyi bilir sanmışsın Osman Gökçe 05.05.2020
YOKSUL HALKIN VARSILLARI
YOKSUL HALKIN VARSILLARI Bir bak çullu gelip çulsuz giden var mı Başa baş olanlar hiç yokluk duyar mı En varlıklı kral yoksullar kralı Yoksul varlığı da bu varlıklar mı Osman Gökçe 05.05.2020
SUÇLU
SUÇLU Suçlu kişi ele vermez suç ortağını Aksi hâlde kendi örer kendi ağını Arlı insan arsızların nesine gerek Arsız insan arsız ile kurar bağını Osman Gökçe 05.05.2020
YON
YON Yon…Yon… diye bağırır Gazete dağıtıcısı Mahmut Tütünden çatallanmış Dolu bir sesle Sözcüğün sonundaki (t)’yi söylemez Yonun gençler yonun der Çokuşuruz başına Bir bayram sevinci ile Kucaklarız Yön dergilerimizi Her birimiz birer ağacın dibine çekilir Esir kampından kaçmış Ekmeğe sarılmış Aç insanlar gibi sarılırız yazılara Bütün bir hafta boyunca Yanımızda Ceketimizin dış cebinde taşırız Göstererek
KAPI BİR KOMŞULAR
KAPI BİR KOMŞULAR Kapı bir komşu doğdular, Kendi ellerinde olmadan. Kapı bir komşu büyüdüler, Büyüdüklerinin farkına varmadan. Kapı bir komşu sevdiler birbirlerini, Çocuksu aşklar içinde, ergen düşler içinde. Kapı bir komşu beslediler hayallerini, Uyandılar ak sabahlara sıcacık gülüşler içinde. Gün geldi, kapılar kapandı kapı bir komşulukta. Yel savurdu, sel götürdü tüm hayalleri, tüm düşleri. Kapı
TUT ELİMDEN ÇOCUK
TUT ELİMDEN ÇOCUK Tut elimden çocuk Ellerimi bırakma Yollara yalnız başına çıkma Arabalar ehliyetsiz Vururlar seni. Kaldırımda yalnız başına yürüme İnsanlar tıynetsiz Çarparlar seni. Tut elimden çocuk Tut elimden sımsıkı Bilemezsin Bir başka felakettir başımızdaki Parkta gelir, bahçede gelir, okulda gelir Eşinden, dostundan, yoldaşından gelir Kardeşinden gelir. Bakmazlar çocukluğuna, bakmazlar masumluğuna Kıyarlar sana. Tut elimden
DİLSİZ AĞAÇLAR
DİLSİZ AĞAÇLAR Derinden ve uzaktan gelir Sesinin tınısı Dağlarımın güz rengine boyandığında Sıkışmış iki zaman arası Titretir ruhumu Yeryüzünden mi gökyüzünden mi Hangi yönden Ne kadar uzaktan ya da ne kadar yakından Erken bir ilkbahar güneşi kadar Ilık Okşayıcı Cemrenin toprağa düştüğü gün kadar Dişi Doğurgan Sevda buğulu Sevda dolu Yağmur sonu Çukurova toprağı gibi
MUHALİF KUŞLAR
MUHALİF KUŞLAR Kafese konmuş yaralı bir aslan Çarpınıp duran Heybetli dağların eteğinde Kızgın ve hiddetli Kendini paldır küldür kıyılara Kıyılardaki kayalara vuran Başı bozuk yellerin eğlencesi Ak dalgalı kara yazgılı mahkum deniz Ya da Yorulmuş Yorgun düşmüş Çapkın aşkının oyunlarına yenilmiş Küsüp bir öksüz kız gibi Kendi içine gömülmüş Sessiz hareketsiz Sınırsız bir mavi hüznün
GÖLGEM
GÖLGEM Say ki yolun başındayız Düş gibi Sabahın serinliğinde Çamların uğultusundayız Gökyüzü bizim Yaprak yaprak açıyoruz Gülüşüyoruz yeşil yeşil Yamaçlar çiçeğe durmuş Sarı kırmızı mor Bin bir renk Ortalık gün güneş Yüreğim kabarık Gölgem çiçeklere düştü Ellerimiz kekik kokuyor Yanaklarımız yaban gülü açıyor al al Keklik uçuruyoruz Kevenlerin arasından Kayalardan kartal teleği topluyor Gelin duvağı
KIRK ADET GELECEK SENE
KIRK ADET GELECEK SENE Kış bitti Bahar geçti Yaz geldi Haziranın başındayız Bir haber geldi memleketten Hacıkaye Ali’den Berit Dağı yarı beline kadar sıvama karmış Esendere yine öyle Yine deli dolu Yine boz bulanık akarmış Elmaları soğuk vurmuş bu sene Yirmi Nisanda kar yağmış İlk kez oluyor değil Yağar Köylüler kaygılı Devlete başvurmuşlar Çıt yok