AYIN ONBEŞİ
Saçlarında parlar sabah güneşi
Güneş batar o doğarken dünyama
Yıldızların kızı, ayın onbeşi
Ay kararır o ışırken rüyama
Oyun gibi, işve gibi, naz gibi
Eteğini dalgalara savurur
Gizlice yapılan bir niyaz gibi
Sivilceli çağlarıma çağırır
O bir Leyla ben Mecnunum kendimce
Yanar durur çöl sıcağı her yanım
Kerem gibi yandım bir kez yanınca
Sonsuza dek hep tütecek dumanım
Bakışırız bin yıllardan öteye
Dünya durur durmaz bizim aşkımız
Tazelenir senelerden seneye
Yıllar biter bitmez bizim aşkımız
Osman Gökçe
Ekim. 2009
Esendere Akardı, +1 Derece Yayım-Yapım, 2009, İstanbul.
Bir yanıt yazın