SEVGİ ÇAĞI

SEVGİ ÇAĞI

Öğrenilir sanma öğrenilemez
Sevgi bilgi değil bir varoluştur
Mal gibi mülk gibi edinilemez
Sevgi servet değil ruha doğuştur

Bilgi unutulur servet kaybolur
Sevgi gönüldeki düşmeyen sancak
Kazanımlar biter varlık son bulur
Sevenle yaşayan sevgidir ancak

Bak simdi seninle konuşuyoruz
Nergis topluyoruz dere boyundan
Başına takıyor gülüşüyoruz
Oyun oynuyoruz eski oyundan

Şiir kitabımın içinde saçın
Sende kalsın diye kesip verdiğin
Gözümün önünde papatya tacın
Bu da gelin tacım olsun dediğin

Söğüt dallarında serçelerle biz
Türkü söylüyoruz gözlerden ırak
Zamansız zamanda yaşar gibiyiz
Ne engelimiz var ne de bir yasak

Kurudu sandığın yerde yeşerir
Kan kızıl gül açar gönül bağında
Susuz dalda ağaç meyveler verir
Ölümün adı yok sevgi çağında

Osman Gökçe
12.12.İkibinkış