ANIMSAMA
ANIMSAMA Bir kuş uçar bir yaprak düşer daldan Unutulmuş bir anında sen yaşarken zamanın Bir fırtına kopar gözlerinde beyninde Tüm anıların canlanır yeniden O gelir aklına Önce ilk tanıştığınız gün gibi heyecanlanırsın Sonra ilk ayrıldığınız gün kadar boşlukta hissedersin kendini Umudunu aşkını her şeyini Geçmişte kalan her şey gibi Bulanık bulanık görürsün Ve yine düşersin
MUTLULUK
MUTLULUK Sen hiç bir fidan dikip büyüttün mü Dallarına kuşlar konsun Kira vermeden, ücretsiz Sorup danışmadan, davetsiz? Vermenin mutluluğunu tattın mı mı hiç Karşılığını almadan Senetsiz, sepetsiz? Kucak dolusu emek Alın terine bulanmış bir dilim ekmek Akşamları derilip de sofraya Çoluk çocuk bölüşerek yemek Ve çok şükür bugün de doyduk diyebilmek Mutluluğunu yaşadın mı hiç?
AÇIK YARA
AÇIK YARA Varlığı varsılların Çokluğunu doğuruyorsa yoksulların Ne varlık ne de varsıllık güvende değildir Birçok çokluklar gibi Varoluşu sakat olan Bu tür çokluklar ömürsüzdür Ahmaklıktır Açlıkla terbiye edilenlerin Sonsuz ve sınırsız sabrı göstermesi Ahmaklıktır Açlıkla terbiye edilenlerin sabrının Sonsuz ve sınırsız olduğunun sanılması Varlığın ya da varsıllığın Merhametine sığınmanın Anlaşılacaktır elbet Çözümü olmadığı yoksullukların Çok
TAŞ PLAK
TAŞ PLAK Gök sağındı Gök yere boşandı Cemre düştü toprağa Bütün cansızlar canlandı Ayağa kalktı yürüdü Bastığı yeri bilmez Onbeş yaş delileri gibi Gönlümü bir ala bulut bürüdü Dağlara vurdum kendimi Sof Dağı Yaylası’ndan Dülükbaba’dan Allebenden Gaziantep direnişçilerinin ayak izlerinden Bir top çiçek topladım Kem göz görmemiş Nazardan uzak kalmış Bir top çiçek Başkarakol’dan Atatürk
KAVİL YERİ
KAVİL YERİ Bahar geldi Gelin oldu gelincikler Başları kırmızı duvaklı Güler yüzlü gül yanaklı Tarlalar düğün yeri Bir değil binlerce On binlerce gelin var Gelini gelmeyen yanık gönüllere karşı Baharı ve aşkı kutluyorlar Her sabah kırlara çıkıyorum Her sabah bir başka yönde Her gün bir başka keşifle Ressam doğadan Her gün bir başka türde Bir
ISSIZ ZAMAN YOLCUSU
ISSIZ ZAMAN YOLCUSU Bu yaşta mı demeyin Ana her yaşta gerekmiş En çok da bu yaşta Son yolculuğa hazırlanırken Beceriksiz bir telaşta Elim ayağım tutmaz Birbirine dolaşırken Ne çok arıyorum seni Gümüş anam Harf bilmez anam Rakam okumaz Ama beni Herkesten iyi billir El eline koymaz anam Biliyorum gelemezsin Yollar Kapalı Bekle Issız bir zamanda
KAVŞAK
KAVŞAK -Çocuklarımın Anasına- Bir kavşakta karşılaşmıştık İki bildik gibi Gözlerimizde doğmuştu güneş Işıl ışıl O ışıkla aydınlandık O güneşle ısındık Dağlarımızı Ovalarımızı Ayrık olan doğalarımızı birleştirdik Doğu batı bağlamında Bir çandır aşkla Çandır bir doğada Çandır bir yuva kurduk Çandır yaşadık Bir kutlu nisan yağmuru yağdı Bahçelerimize bağlarımıza bağırlarımıza Bereketlendik Ürettik türettik çoğaldık Canlarımıza canlar
SEN
SEN Sen sendeki sensin Başkalarının gözünde Sen sendeki sen değilsin Başka bir sensin Kaç kişi seni tanıyorsa şu dünyada Sen o kadar çok sensin Ama en ece sen En yüce sen bendedir Yüreğimdeki köşkündedir Çokluk ne iyidir ne de kötü Kötü olan kötülüktür İstemediğin kadar da çoktur Sen çok varsayarken kendini Yaşadığın yokluktur kötülük Yaşamındaki
ÜVEYİK
ÜVEYİK Telefon telinde küskün üveyik Çok mu atlatıyor sevgilin seni Yoksa başkasına gönül mü verik Böyle aldatıyor sevgilin seni Boynundaki kara halka nedendir Eşinden ayrıldın yasta mı kaldın Başındaki sevda nerelerdendir Sen de bizim elden örnek mi aldın Bak sabahtan beri yoldaşın serçe Dallarda eşini çağırdı durdu Uyuyamaz şimdi bütün bir gece Karşılıksız çağrı onu
TOROSLARDA
TOROSLARDA Tor taylar gibiydik Toroslarda Koşardık yalınayak Başı kabak Hayallerimiz vardı Büyük büyük Kınından çekilmiş kılıç gibi Karanlığa parlardık Yıldızlar avuçlarımızda Taş yastıkta başımız Düşlerimiz vardı Venüs’e uzanan Ardıç kokan, çam sakızı kokan, kekik kokan Yeşile boyardık tüm dağları Akdeniz’in ak köpüklü mavisi Yeşil yamaçlara yansırdı Sürüsünün arkasında Türkmen kızı Çiçekkırı giysiler içinde Türkü çağırırdı