SEN GİTTİN YA
Ne kadar da çokmuşsun meğerSen gittin ya her şey gittiEvler boşaldıSokaklar boşaldıRadyolar televizyonlar sustuHer sabah asmanın dalında ötenArapbülbülü de sesini kestiBayramlar yasta Sen yoksun ya her şey yokKapı neredeMerdiven nerede bulamıyorumTutunacak bir dalGidecek bir yol yokBir çöl ortasındayım tek başınaNe bir damla suNe de yârin kokusu Meğer ne kadar da çokmuşsunSen gidince her şey gittiBak Berit Dağı
SON DURAK
Çok koştukYayan yapıldakAyağımız çarıklı ya da çıplakÇok kırbaçladık atlarıEyersiz dizginsizDağa taşa vurduk kendimiziEşitsiz bir alemde eşitliği aradıkBulamadık Ama zorunlu eşitlik durağına gelinceİşte eşitlik diyorsunSenin olsunVarsa gücünBu son durağı kaldır önümüzdenEşitlik öbür duraklarda güzeldi Osman GökçeGerence Koyu, 4 Temmuz 2014
ELLERİMİZ
Ellerim kekik kokardıEllerin bayramEllerin kınaKelepçelendi kollarımEllerim gurbet kokuyorEllerin hasretDeğemem sana Ellerim topraktıEllerin tomurcukEllerin göcekTarlamızı tayfun vurduEllerim boşta kaldıEllerin düşteTomurcukta soldu çiçek Ellerim sabahtıEllerin güneşEllerin ışıkEllerini eller aldıEllerim karanlıkta öksüzEllerin kırgın ve küsgünNerede aşk nerede aşık Ellerimi kestim attım denizeBaşka bir el tutmasın diyeDilerim ömrünceSenin ellerin sende kalsınBelki ararsınBelki bulursun benimkini deBalıklardan önce Osman Gökçe07.08.2014
SEN KİMLERİN ELİNDESİN
Sen kimlerin elindesin güzel yurdumHer gün bir yenisi açıyor bağrındaYediveren hüzün çiçekleri Dağların bölüşülüyorDenizlerin bölüşülüyorEşkıya yolları kestiHarran Ovası kan içindeAmik Ovası’na yangın düştüEkinler yandıSen kimlerin elindesin güzel yurdumHer gün bir yenisi açıyor bağrındaTomurcuklanıyorYediveren hüzün çiçekleri Soma’da maden işçileriYerin iki bin metre derinliğinde gaza yangına boğuldularBir dilim ekmek pahasınaOn beş yaşında çocuklarYerin iki bin metre dibine gömüldülerİşsizler göçmenler
SEÇKİ-176 ÇÜRÜYEN OTLAR
I Bilinmez hangi şehirde Yaşarsın aşktan habersiz, Küçük çakıl taşım, nasıl bulayım! Kaybolmuşsun bir kocaman nehirde. Bu kimin çocuğu, der, seni görenler. Benim çocuğum, diye, sesim gelir uzaktan. Bunca kötülüğü bağışlatır bakışın Yanakların kızarır ağlamaktan. Bir gün sokakta rastlasam, ellerini Alsam avuçlarıma okşasam. Sıcaklığını tanır da mısralarımdan Kız kardeşimsin sanırlar belki. Sen orada, ben burada
AYIN ONBEŞİ
Saçlarında parlar sabah güneşiGüneş batar o doğarken dünyamaYıldızların kızı, ayın onbeşiAy kararır o ışırken rüyama Oyun gibi, işve gibi, naz gibiEteğini dalgalara savururGizlice yapılan bir niyaz gibiSivilceli çağlarıma çağırır O bir Leyla ben Mecnunum kendimceYanar durur çöl sıcağı her yanımKerem gibi yandım bir kez yanıncaSonsuza dek hep tütecek dumanım Bakışırız bin yıllardan öteyeDünya durur durmaz bizim aşkımızTazelenir senelerden
ARTIK DEĞİL
Artık ayakkabılarımın altı eskimiyorPantolonlarımın dizleri ise hiç değilYalnızca yüreğim yıprandıYılların yükündenYüreğim kiKadir bilmez, kıymet bilmez bir güzele vurulduYorulduBir yol bilmezin elindeParçalandıBir sonbahar selindeUmmana karıştı Karacaoğlan gibiKaybolduYandı, kül oldu Kerem gibiKülü yellere savruldu Osman GökçeEsendere Akardı, +1 Derece Yayım-Yapım, 2009, İstanbul.
ANAMA SÖYLERİM
Neden öyle ince inceYine başladın sol göğsümün ağrısıBaşımın belasıKimsesiz mi sandın beniBöyle yalnız görünceAnama söylerimKızar sana, küser sana, hatır koyarOlmazsa gider, anana söylerAkşam oluncaAnalar, anlar analarıAnalar bilirler, anaların acılarınıAnan da kızar sana, küser sanaHakkını helal etmezAnalarımız ağlar sonraSıkıştırma kalbimiAnalar ağlamasın Osman GökçeEsendere Akardı, +1 Derece Yayım-Yapım, 2009, İstanbul.
ANALARA ADADIM
Yüreğim bin parçaYüreğim on bin parçaMilyonlarca parçaMilyonlarca analar içinAnaların anası Havva’dan beriDoğuran ve doyuranTüm analar içindir yüreğimAnalara adadım parça parçaHak geçirmedenAyrım yapmadanEsirgemeden ve eşitçe Bornova, 04.05.2009Esendere Akardı, +1 Derece Yayım-Yapım, 2009, İstanbul.
AĞLAMA ÇOCUK
AĞLAMA ÇOCUK-I Ağlama çocukAğlama öyle feryat figanYangına düşmüş gibiSen ağlarsan ben yanarımKerem yanarAslı saçlarından tutuşmuş gibiAğlama kurbanın olam Ağlama çocukAğlama öyle hıçkıra hıçkıraSen ağlarsanKaynaklar kururDereler, nehirler akmazDenizler çekilirHayat dururAğlama kurbanın olam Ağlama çocukAğlama öyle içini çeke çekeSen ağlarsanYıldızlar sönerAy batarGüneş doğmaz olurParçalanır gökyüzüParça parça başıma dökülürAğlama kurbanın olam Ağlama çocukAğlama öyle sessizceKüskün küskünBaşını göğsüne gömüpSen ağlarsan yapraklar yeşermezÇiçekler açmazDallar